Nou het is zover hoor! Keesje krijgt last van de pubertijd. En hoe merk ik dat dan? Nou, heel simpel. Er zijn nog maar twee woorden die ze kent: NEE en WAAROM (hoezo dan?). 

 

Laat ik beginnen met de NEE. En dat is een hele duidelijke NEE!  NEE, ik ga niet in de auto, NEE ik kom niet uit de auto. NEE ik ga niet van de bank. NEE ik kom niet als je roept. NEE ik ga lekker toch naar de bakken van de andere honden. NEE ik kijk niet meer naar je als het vraagt. Het is gewoon de vette middelvinger. 

 

Als ik heel veel geluk heb… dan krijg ik de WAAROM. Want bij de WAAROM heb ik in ieder geval nog kansje (met klem op kansJE) dat als ik met volle overtuigingskracht en ‘alles uit de kast’ iets van haar vraag ze het misschien doet. Op z’n minst kijkt ze dan naar me en neemt ze het in overweging. Dan heb ik mazzel.

 

En daar sta je dan met je maandenlange investering in het oefenen van dingen en je goede gedrag. 

 

Twee weken geleden heb ik de online lezing van Sam Turner nog een keer gevolgd: Pubers en Hormonen. Dat geeft de burger weer moed. Ik had deze al vaker gedaan, maar een opfrissertje was echt weer even fijn. De conclusie van deze lezing: blijven herhalen, herhalen, herhalen. Voor de korte versie hiervan vewijs ik naar het artikel van doggo.nl https://www.doggo.nl/artikelen/opvoeding-van-een-hond/puberteit-bij-honden/

 

Ik geloof erin dat zoeken naar een manier waarop JOUW hond het wel gaat doen belangrijk is. En ik benadruk het woord JOUW even extra VET en GROOT. Ook voor jouw hond is er iets te vinden waarmee je ze over de streep kan trekken. En dat is zoeken naar de juiste knopjes bij jouw hond. Ik geloof dan ook niet in ‘zo moet het’ of ‘zo hoort het’. Wat voor de ene hond de juiste aanpak, de juiste oefening, de juiste cue is, hoeft niet te betekenen dat het bij de ander ook zo werkt.  

 

Daarom is het belangrijk dat je blijft kijken naar jouw hond en zien wat je hond nodig heeft. Hoe reageert hij in deze periode en in deze bepaalde situatie op jou of op zijn omgeving. En dat kan per periode ook weer verschillend zijn.

 

Het mooiste voorbeeld is de 123-HAPPY-hier. (Je wordt er al vrolijk van als je het woord ziet). Naast de gewone, recht-toe-recht-aan: HIER leren we op de hondenschool verschillende manieren om jouw puppy, maar juist ook de pubers, HIER te komen. En waarom? 

• De ene hond vindt het geweldig om direct te luisteren en je cue op te volgen met zo’n ‘beste jongetje van de klas hoofd’ zo van: heb ik het goed gedaan? - je hebt er geluksvogels bij!
• De andere denkt… ja die ken ik wel, doei, geen bal aan… maar als je de 123-HAPPY-hier vraagt, en je doet ook nog eens alsof je er lol in hebt, JOEHOE, dan kom ik!
• Nog weer een ander ‘is intens gelukkig’ als je wegrent en hij mag achter je aan rennen EN als beloning nog even met jouw en zijn lievelingsspeeltje mag spelen. 

Bij Keesje moet ik dit nog even ontdekken. Er zijn momenten dat ze per direct (nog) komt, maar de laatste twee weken is het vaker niet dan wel. 

 

Om deze periode van teleurstelling en frustratie bij jezelf door te komen is enige creativiteit, uithoudingsvermogen en veel lol nodig. Want dit gaat over!!! En dat wat je erin hebt gestopt, komt er echt ook wel weer uit, al duurt het soms even. Voor degene waarbij de moed in de schoenen zakt heb je in het geval van bijvoorbeeld het HIER-komen altijd nog tijdelijke hulpmiddelen, zoals de lange lijn. Want eigenlijk is het heel simpel bij honden: zolang je zorgt dat ze het gedrag wat je niet wilt kunt voorkomen dan zal dat zich ook niet ontwikkelen. Met andere woorden: een hond aan de lange lijn kan niet weglopen. Die hengel je gewoon naar binnen en op de afstand dat je weet dat je zeker succes hebt met wat je van hem vraagt (al is het op een meter afstand) dan vier je feest en prijs je hem de hemel in. Super goed geluisterd! Echt heel knap van je! Het leven gaat om de kleine succesjes, ook bij pubers.

 

De duur van de pubertijd hangt trouwens af van het ras. En heel eerlijk, sommige honden worden nooit volwassen, dat heb je ook bij mensen (ik zal geen namen noemen). Dan heb je gewoon pech. Bij de Leonberger duurt het zo’n 3 jaar, wat veel langer is dan bij de meeste andere rassen, dus mensen, jullie hebben nog mazzel!

 

Maar goed, kleine Kees is een pubertje aan het worden. De hormonen kriebelen door haar lijfje. Dus …. we beginnen gewoon weer helemaal opnieuw met oefenen. Ik heb (bijna) elke dag lol. Het is heerlijk om te zien hoe ze de wereld op haar eigen manier ontdekt. Sommige dingen vindt ze nog steeds spannend, sommige dingen opeens heel eng, ze doet stoute dingen en onderzoekt veel. En soms moet ik ook even heel streng zijn. Officieel gezegd heet dat begrenzen.

 

Gisteren had ik nog een puberhoogtepunt. We gingen naar haar hondenschooltje. Dook ze toch opeens een tunnel in die daar lag (juf boos). Normaal loopt ze braaf met me mee en doet ze dit soort acties niet, dus ik had het ook nooit verwacht. Dus Slow Sue als een speer die tunnel in … tot aan het einde, toen wilde ze er niet meer uit (juf weer boos). Ik deed het bijna in m’n broek. Kreeg ik er nog een standje er bovenop…. Ik had niet mogen lachen, want ‘zo denkt ze dat het een spelletje is’… Bij elke oefening ging ze liggen, had ze geen zin meer, kwam ze niet, wilde ze niet meelopen. Met enige schaamte ben ik naar huis gegaan. Welkom in de puberwereld van Leonberger Keesje.